خلیج فارس از منظر بندر سیراف - بوشهر

برای تماشای ویدیو های بیشتر از طبیعت و گردشگری ایران ، اینجا را کلیک کنید

با بندر سیراف، بزرگ‌ترین و پررونق‌ترین بندر تجاری ایران در چند قرن اول هجری آشنا می‌شویم.

سیراف که روزگاری بزرگ‌ترین و پررونق‌ترین بندر تجاری ایران در چند قرن اول هجری بوده است؛ بر کرانه‌های خلیج فارس به فاصله تقریبی 240 کیلومتری جنوب شرقی بندر بوشهر و 380 کیلومتری بندر عباس واقع شده است.

این روزها سیراف را بندر طاهری نیز می‌نامند، بندری که در استان بوشهر قرار دارد و زادگاه یکی از مهم‌ترین جهانگردان جهان، یعنی «سلیمان تاجر سیرافی»، است، کسی که 400 سال قبل از آنکه مارکوپولو به دنیا بیاید، سفرهایش به کشورهای مختلف جهان را آغاز کرده بود. او پیش از سال 237 قمری (851 میلادی) از شمال خلیج پارس به قصد تجارت با چین از طریق دریای عمان و خلیج بنگال (شمال اقیانوس هند) وارد تنگه مالاکا (بین مالزی و سوماترا) شد و از طریق دریای جنوبی چین (شرق ویتنام) به کانتون رفت. سیراف از معدود بنادری است که به فاصله کوتاهی از دریا به کوه می‌رسد. بر اساس مطالعات باستان‌شناسی و شواهدی که تاکنون به‌دست آمده، قدمت این شهر باستانی به دوره ساسانیان می‌رسد و برخی، تأسیس این شهر را به اردشیر بابکان نسبت می‌دهند.

سیراف که در دوره ساسانی و اسلامی پررونق‌ترین و بزرگ‌ترین بندر کشور بوده، از همان ابتدا روابط تجاری زیادی با چین داشت و تا قرن چهارم قمری از رونق زیادی برخوردار بود، اما وقوع دو زلزله مهیب در آن همه چیز را تغییر داد و بخشی از شهر را زیر آب برد تا جایی که اگر امروز هم در آب‌های کم‌عمق کنار سیراف جست و جو کنید، بقایایی از سنگ‌های ساختمان‌های شهر را در زیر آب خواهید دید. اما غیر از پیشینه تاریخی بندر سیراف، این بندر در یکی از بکرترین خشکی‌های خلیج پارس قرار گرفته، به طوری که اگر در کنار ساحل آن قدم بزنید یا با خودرو از جاده ساحلی عبور کنید، حتی سنگریزه‌های کف دریا را هم خواهید دید.

آرامش و اصالتی که بندر طاهری یا سیراف قدیم دارد، شاید هیچ یک از شهرهای جنوبی کشور نداشته باشد. معماری بومی این بندر نیز دیدنی است. مصالح به کار رفته در ساخت خانه‌های روستایی خشت، گل، چوب و سر شاخه درختان است. اغلب خانه‌ها در یک طبقه با حیاط‌های بزرگ ساخته شده‌اند. سقف خانه‌ها، مسطح و با چوب چندل و اندود کاهگل پوشیده شده است. همچنین در اغلب خانه‌ها، مکانی برای نگهداری دام، انبار غله و علوفه و نیز مکانی برای نگهداری ابزارآلات صیادی وجود دارد.