دنی تامپسون، راننده 69 ساله آمریکایی توانست با یک خودروی 50 ساله رکورد سرعت زمینی 724 کیلومتر بر ساعت را در دشتهای نمکی بانویل به نام خود ثبت کند.
از صد سال پیش تاکنون، دشتهای نمکی بانویل (Bonneville) به عنوان بهشت علاقهمندان سرعت شناخته میشود؛ جایی که هر سال هفته سرعت بانویل در آن برگزار میشود و عاشقان دنیای خودرو از سرتاسر جهان برای ثبت رکورد سرعت در آن شرکت میکنند. حضور در دریاچه نمک و ثبت رکورد، از جمله رویاهای دیرینه پدر و پسری به نام میکی و دنی تامپسون بوده است.
میکی تامپسون برای اولین بار در دهه 60 میلادی برای ثبت رکورد سرعت به دریاچه نمک بانویل رفت؛ اولین تلاش تامپسون در سال 1960 با خودروی چلنجر 1 بود که هنگام دور برگشت، در هم شکست و اجازه ثبت رکورد به او نداد. تامپسون در تلاشی دیگر، در سال 1968 نیز با خودروی چلنجر 2 به دشت نمکی بانویل پا گذاشت، اما باران شدید باعث تبدیل دشت به دریاچه شد.
میکی در ادامه از مسابقه بازنشسته شد اما رویای ثبت رکورد را حفظ کرد و با پسرش دنی همکاری کرد تا تلاش دیگری آغاز کند؛ هرچند که این همکاری با قتل میکی و همسرش در سال 1988، به پایان رسید. در حال حاضر همزمان با 50 سالگی ساخت چلنجر 2، دنی تامپسون رویای پدرش را تحقق بخشید و با خودروی بازسازی شده چلنجر 2، رکورد سرعت در دشت نمکی بانویل را شکست.
در این رکوردگیری که روز یکشنبه 21 مرداد در دریاچه نمک بانویل ایالت یوتا انجام شد، دنی تامپسون پشت فرمان خودروی چلنجر 2 نشست و رکورد سرعت 724 کیلومتر بر ساعت را به نام خود ثبت کرد. این راننده 69 ساله آمریکایی در تستهای برگزار شده، دو رکورد 718.7 و 725.6 کیلومتر بر ساعت را از خود بر جای گذاشت، که میانگین این دو برابر با 722 کیلومتر بر ساعت است. رکورد دنی تامپسون 14.4 کیلومتر بر ساعت، بهتر از رکورد قبلیاش او (706 کیلومتر بر ساعت) در سال 2012 بود.
تامپسون در وبسایت خود اعلام کرد:
از اینکه توانستهام پس از حدود 5 دهه تلاش، به رویای پدرم جامهی عمل بپوشانم، بسیار خوشحال هستم.
با این رکورد، دنی تامپسون و چلنجر 2 به عنوان سریعترین خودروی پیستونی جهان نائل شدند. خودروی چلنجر 2 نیم قرن پیش در سال 1968 ساخته شد؛ نکته جالب توجه اینکه چنین خودروی فوق سریعی توسط میکی تامپسون توسعه یافته است.
چلنجر 2 حدود 2360 کیلوگرم وزن دارد و نیروی خود را از دو پیشرانه همی (Hemi) نیترو با قدرت 2500 اسب بخار دریافت میکند. وظیفه انتقال قدرت و هماهنگسازی خروجی دو پیشرانه نیز بر عهده جعبه دنده سه سرعته دوقلو گذاشته شده است. در قسمت جلوی خودروی چلنجر 2، دو باک آلومینیومی با ظرفیت تقریبی 190 لیتر نیترومتان تعبیه شده است، که هر کدام از باکها برای طی مسافت 8 کیلومتر کفایت میکند. از دیگر تغییرات چلنجر 2 نسبت به نسخه قبلی، میتوان به ترمزهای دیسکی سرامیکی و چتر نجات (پاراشوت) دوگانه برای بهبود عملکرد سیستم ترمز اشاره کرد.
خودروی چلنجر 2 هنوز هم از شاسی، آیرودینامیک و قطعات بیرونی مشابه چلنجر 1 متعلق به سال 1968 بهره میبرد. با این تفاوت که پیشرانههای فورد 427 در حال حاضر با پیشرانه خورجینی هشت سیلندر همی نیترو جایگزین شدهاند. تفاوت دیگر افزایش تقریبا دو برابری توان است که نسبت به مدل 1968 با بهرهگیری از پیشرانه همی نیترو به دست میآید.