چای سبز را به دلیل داشتن موادی مانند کاتچین ضدسرطان و آنتیاکسیدان دارای خواص دارویی مفید میدانند، که نسبت به آنتیاکسیدانهای معروفی چون ویتامینهای C و E بسیار قویتر عمل میکند. (میزان کمتری کافئین دارد20 تا 30، و کمتر مضر است) به تازگی علاوه بر مردم چین، چای سبز در بسیاری از کشورهای جهان طرفداران فراوانی یافتهاست. دلیل اصلی این استقبال، آشنایی مردم دیگر کشورها با خواص درمانی این نوع نوشیدنی است. هرچند در مواردی توصیه و پیشنهاد مردم به یکدیگر عامل اصلی مصرف برخی مواد غذایی یا نوشیدنیها است. اما در مورد چای سبز علاوه بر توصیه دهان به دهان، پژوهشگران نیز خواص دارویی آن را تأیید کردهاند. نوشیدن روزانه 3 تا 4 فنجان چای سبز، مانع از ابتلا به بسیاری از بیماریها میشود. فهرست چند مورد از دلایل اصلی مصرف چای سبز از دیدگاه پژوهشگران به این شرح است:
نوشیدن چای سبز را عاملی برای جلوگیری از ابتلا به سرطان میدانند، چرا که میزان آنتی اکسیدانهای موجود در آن 100 برابر تاثیرگذارتر از ویتامین C و 25 برابر تاثیرگذارتر از ویتامین E است. (توجه کنیم که ویتامین C و E به عنوان دو آنتی اکسیدان مهم مطرح هستند). به این ترتیب با نوشیدن چای سبز و دریافت آنتی اکسیدان، بدن در مقابل ابتلا به سرطان مصون میشود.
با مصرف چای سبز کلسترول خون به میزان قابل توجهی کاهش مییابد. به این ترتیب میتوان با نوشیدن چای سبز میزان کلسترول خون، یکی از شاخصهای مهم ابتلا به بیماریهای قلبی، را کاهش داد. پژوهشگران معتقدند حتی پس از سکته قلبی نیز نوشیدن چای سبز باعث ترمیم سلولهای آسیب دیده رگها و قلب شده و روند ترمیم سلولها را تسریع میکند. نوشیدن روزانه حداقل 3 فنجان چای سبز به بیماران قلبی توصیه میشود.
چای سبز را به عنوان داروی ضدپیری (Anti - Aging) میشناسند. دلیل اصلی آن وجود میزان قابل توجهی آنتی اکسیدان به ویژه آنتی اکسیدانهای مؤثر در حفظ شادابی و جوانی موجود در چای سبز است. آنتی اکسیدانها یکی از شاخصترین عوامل برای حفظ سلامتی و شادابی سلولهای بدن، با به تعویق انداختن شروع روند پیری سلولها هستند..
دلایل علمی کافی در رد یا تأیید اثر چای سبز بر کاهش وزن وجود ندارد.[1]
آنتی اکسیدانهای موجود در چای سبز، سلولهای پوست را در مقابل آسیبها به ویژه رادیکالهای آزاد، یکی از عوامل ایجاد سرطان و افتادگی و آسیب به پوست، محافظت میکند. به این ترتیب چای سبز مانع از بروز سرطان، افتادگی و چروک خوردن پوست به ویژه پوست صورت میشود.
بر طبق تحقیقات انجام شده که توسط دکتر اسدی و همکاران در سال 2013 صورت گرفت؛ چای سبز با توجه به ظرفیت بالای آنتی اکسیدانی و اثرات ضد التهابی خود، دارای تاثیر مثبت بر روند بهبود و کاهش طول دوره ی ترمیم زخم های جراحی و سوختگی می باشد[2]. هم چنین تاثیر مثبت آن بر بهبود چسبندگی های داخل شکمی (ناشی از جراحی های داخل شکمی و لگنی) نیز به اثبات رسیده است[3].
پژوهشگران چای سبز را به عنوان دارویی برای کاهش خطر ابتلا به ورم مفاصل، ناشی از روماتیسم معرفی میکنند. این تأثیر با توقف فعالیت آنزیمهای تخریب کننده و تحلیل برنده غضروف مفاصل ایجاد میشود.