رفتار های طبیعی بدن یک نوزاد

در هنگام تولد، بازوها و پاهای بچه به وضوح سفت است و تنه و گردن نرم و سست است. وقتی کودک در وضع آویزان شکمی قرار گیرد، سر پایین‌تر از سطح بدن قرار می‌گیرد

و بازوها و پاها تا حدی خم نگه داشته می‌شود. وقتی نوزاد را به طرف خود بکشیم تا بنشیند عقب ماندن آشکار سر وجود دارد. وقتی نوزاد در وضع نشسته نگه داشته شود

پشت او خمیده می‌شود و سر به طرف جلو می‌افتد. وقتی نوزاد روی شکم (دمر) قرار گیرد سر او به سرعت به اطراف می‌چرخد. کفل‌های نوزاد به طرف بالا برآمده می‌شود

با زانوهایی که در زیر شکم جمع شده است. بازوها نزدیک قفسه سینه هستند همراه با آرنج‌هایی که به طور کامل خم شده‌اند.