مستند نبوغ فوق العاده آلبرت انیشتین

The Extraordinary Genius of Albert Einstein - Full Documentary HD

آلبرت اینشتین (به آلمانی: Albert Einstein) (تلفظ به آلمانی: آینشتاین و انگلیسی: آینستاین) (زاده 14 مارس 1879 – درگذشته 18 آوریل 1955) فیزیک دان نظری آلمانی الاصل بود که نظریه نسبیت را به عنوان مهم ترین دستاوردش توسعه داد نظریه ای که در کنار مکانیک کوانتومی یکی از دو ستون فیزیک مدرن محسوب می شود. علاوه بر این او به خاطر تاثیرش بر فلسفه علم نیز شناخته می شود. در نظر عامه مردم اینشیتن بیشتر به خاطر فرمول هم ارزی جرم و انرژی یعنی E=mc2 شناخته می شود فرمولی که از آن به عنوان معروف ترین فرمول در سراسر دنیا یاد می شود. او «برای خدماتش در زمینه فیزیک نظری و به ویژه کشف قانون اثر فوتوالکتریک که گامی اساسی در توسعه مکانیک کوانتومی به حساب می آید» موفق به کسب جایزه نوبل در سال 1921 شد.

اینشیتن در امپراتوری آلمان متولد شد و پسر یک فروشنده بود که بعدا یک کارخانه الکتروشیمیایی تاسیس کرد. او در سال 1895 به سوئیس رفت و ملیت آلمانی خود را در 1896 باطل کرد. او در سال 1900 موفق به اخذ مدرک دیپلم در زمینه ریاضی و فیزیک از مدرسه پلی تکنیک فدرال (به آلمانی: Eidgenössische polytechnische Schule) در زوریخ شد که این مدرسه بعدا به موسسه فناوری فدرال زوریخ تبدیل شد. در سال بعد او تابعیت سوئیس را به دست آورد که این تابعیت را تا پایان عمر حفظ کرد. او پس از مدتی که در تلاش برای یافتن کار بود بالاخره موفق شد که به عنوان بازرس ثبت اختراع در اداره ثبت اختراعات سوئیس در برن مشغول به کار شود. او بین سال های 1902 تا 1909 در این سمت باقی ماند.

اینشیتن تقریبا از زمان شروع کارش تصور می کرد که دیگر مکانیک نیوتونی برای پیوند دادن قوانین مکانیک کلاسیک با میدان الکترومغناطیس کفایت نمی کند. این موضوع سبب شد که او نظریه نسبیت خاص را در زمانی که در اداره ثبت اختراعات سوئیس مشغول به کار بود توسعه دهد. در سال 1905 که سال جادویی (به لاتین: Annus mirabilis) او نامیده شد اینشیتن چهار مقاله استثنایی و پیشگامانه منتشر کرد که توجه دنیای علم را به خود جلب کرد مقالاتی که اولین آنها در مورد اثر فوتوالکتریک دومی در مورد حرکت براونی سومی در مورد نسبیت خاص و چهارمی در مورد هم ارزی جرم و انرژی بود. در آن سال اینشیتن در 26 سالگی به سر می برد و در همان سال نیز موفق به اخذ مدرک دکتری خود از دانشگاه زوریخ شد.

اگر چه در ابتدا جامعه علمی شک بسیاری در مقابل کارهای اینشیتن از خود نشان داد اما به تدریج و با گذشت زمان اهمیت دستاوردهای او آشکارتر شد. در سال 1908 از او برای تدریس فیزیک نظری در دانشگاه برن دعوت به عمل آمد و در سال بعد او به دانشگاه زوریخ و سپس دانشگاه کارل در پراگ رفت و در نهایت در سال 1912 به مدرسه پلی تکنیک فدرال در زوریخ بازگشت. در سال 1914 او به عضویت فرهنگستان علوم پروس در برلین درآمد جایی که او به مدت 19 سال در آنجا ماند. در مدت زمان کوتاهی پس از انتشار کارش در زمینه نسبیت خاص اینشیتن کارش را برای توسعه این نظریه به میدان گرانشی آغاز کرد که این تحقیقات در نهایت در سال 1916 و تحت عنوان نسبیت عام منتشر شد. او تحقیقاتش را ادامه داد و این بار به مشکلات مکانیک آماری و نظریه کوانتوم پرداخت که این تحقیقات سرانجام به توضیح او دربارهٔ نظریه ذرات و حرکت مولکول ها منجر شد. او همچنین به بررسی خواص حرارتی نور و نظریه کوانتومی تابش پرداخت که در نهایت به بنیان گذاری نظریه فوتونی نور منتهی شد. در سال 1917 او نظریه نسبیت عام را برای مدل سازی کیهان به کار برد.

در سال 1933 و در زمانی که آلبرت اینشیتن مشغول بازدید ایالات متحده آمریکا بود آدولف هیتلر به قدرت رسید. با توجه به تبار یهودی خانواده اینشیتن او به آلمان بازنگشت. او در ایالات متحده ماند و در سال 1940 موفق به اخذ شهروندی آمریکا شد. در آستانه جنگ جهانی دوم او از نامه ای حمایت کرد که مخاطبش فرانکلین روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا بود و در آن به روزولت در مورد توسعه بالقوه «بمب های جدید فوق العاده خطرناک» هشدار داده می شد و توصیه می کرد که ایالات متحده تحقیقات مشابهی را آغاز کند. این موضوع نهایتا منجر به پروژه منهتن شد. اینشیتن از متفقین حمایت کرد اما ایده استفاده از شکافت هسته ای به عنوان سلاح را به صورت عمومی محکوم می کرد. او به همراه فیلسوف انگلیسی برتراند راسل بیانه&