فیلم های هانکه اغلب سند نارضایتی و بیگانگی تجربه شده توسط افراد در جامعه مدرن است.
بسیاری از منتقدان به هانکه خرده میگیرند که آثارش خشن و آزار دهنده است در دفاع از آثار هانکه
می توان گفت نمی شود در آب رفت و خیس نشد، فیلمسازی که در تقبیح خشونت فیلم میسازد
نمی تواند از نشان دادن خشونت پرهیز کند.