ببر (نام علمی: Panthera Tigris) بزرگترین جانور از تیرهٔ گربهایان است که طول قامت آن تا 3٫3 متر و وزن آن تا 306 کیلوگرم میرسد. مهمترین مشخصهٔ این جانور، خطهای عمودی تیره روی خز قرمز-نارنجی آن است که در ناحیهٔ زیرین روشنتر است. این جانور دارای بدنی عضلانی و پاهایی بسیار نیرومند است. بدن ببر دارای موهای بلند و برّاق به رنگ نارنجی، همراه با خطهای سیاه عمودی میباشد. جثّهٔ ببرهای نر بزرگتر از ببرهای ماده است و همچنین موهای روی گونهٔ ببر نر بلندتر از ببر ماده میباشد. دندانهای ببر بسیار قوی است و دندان نیش آن در میان جانوران خشکی بلندترین است. طول تاج دندان ببر به 74٫5 میلیمتر و گاهی تا 90 میلیمتر میرسد. در باغ وحش ببرها معمولاً بین 20 تا 26 سال عمر میکنند که البته به نظر در دنیای وحشی بیرون هم همین حدود عمر میکنند. این جانور برای خود قلمرو تعیین میکند و عموماً اجتماعی و تنها است (به این معنی که به صورت مستقل زندگی میکند اما گاهی مجردهای آنها در یک منطقه یا حتی لانه زندگی میکنند). لازم است تا محیط زندگی ببر فضای بزرگی باشد تا نیازهای شکار آن را برطرف کند این خلق ببرها باعث شده تا در مناطق پرجمعیت، آنها با انسان دچار مشکلات جدی شوند.
در دورهای ببرها در سراسر آسیا از ترکیه در غرب تا روسیه در شرق دیده میشدند. در گذر 100 سال پیش، 93٪ از گسترهٔ تاریخی زیستگاه آنها ازدست رفتهاست و آنها در نواحی جنوب غرب و مرکز آسیا در جزیرههای جاوه و بالی و در مناطق گستردهای از آسیای جنوب شرقی و آسیای شرقی به کلی نابود شدهاند. امروزه زیستگاه آنها به تایگای سیبری تا چمن زارهای باز و مردابهای کرنا محدود شدهاست. شش زیرگونهٔ باقیمانده از ببرها در ردهٔ گونه در معرض خطر IUCN جای گرفتهاند. جمعیت جهانی ببرها در وحش میان 3062 تا 3948 برآورد شدهاست که 100٬000 مورد کمتر از شمار آنها در آغاز سدهٔ 20 میلادی است که بیشتر این شمار باقیمانده هم جدا و بدون تماس با هم زندگی میکنند. از دلایل اصلی کاهش جمعیت آنها میتوان به تخریب زیستگاه، شکار غیرقانونی و ناپیوستگی در زیستگاه آنها اشاره کرد. مساحت منطقهٔ زندگی ببرها در کرهٔ زمین کمتر از 1٬184٬911 کیلومتر مربع برآورد شدهاست که 41٪ کمتر از مساحت برآورد شده برای آن در میانهٔ دههٔ 1990 است.