تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست
دل سودازده از غصه دو نیم افتادست
چشم جادوی تو خود عین سواد سحر است
لیکن این هست که این نسخه سقیم افتادست
در خم زلف تو آن خال سیه دانی چیست
نقطه دوده که در حلقه جیم افتادست
شاعر: حافظ
گوینده: زهرا شیبانی
برای ارسال دیدگاه لطفا وارد حساب کاربری خود شوید.