Remothered از آن بازی های مستقل تو ویترینی جالبی بود که با دیدنش در استیم نظرم به آن جلب شد. بازی در نگاه اول همه چیز داشت؛ یک ایده جذاب، گیم پلی رعب آور، محیط های تاریک و معماهای گمراه کننده. اما آیا واقعا پس از تجربه کامل بازی هم می توان گفت که Remothered یکی از بهترین بازی های ترسناک اخیر هست یا نه؟
کابوس رزماری رید (شخصیت اصلی بازی) از جایی شروع می شود که او برای ملاقات با یکی از بیماران روان پریشی که متاسفانه دکترها نتوانسته اند کار خیلی زیادی برایش انجام دهند، شروع می شود. همانند کلیشه هایی که مکررا در بازی های ترسناک شاهدشان هستیم، رزماری پایش را در عمارت بزرگی می گذارد که غرق در تاریکی است.
تا به اینجای کار همه چیز خوب است و بازی یک شروع نسبتا مرموز را پشت سر می گذارد. اما به محض اینکه دکتر رید پایش را در اتاق دکتر فلتون یا همان روان پریش قصه می گذارد، همه چیز به یک باره خراب می شود. تا به اینجای کار همه ما فکر می کنیم که رزماری برای ویزیت کردن فلتون پا به عمارت او گذاشته.
حتی خود فلتون هم چنین فکری می کند و با دیدن رزماری، شروع به گفتن از بیماری اش و تمام درد و رنج هایی که طی این سال ها کشیده می کند. اما در کسری از ثانیه دیالوگ ها رنگ احمقانه ای به خود می گیرند و دکتر رید از ویزیت کردن بیمارش به بازجویی از او در مورد دختر گمشده اش می رسد.