اقامتگاه بوم گردی مازیار آل داوود نیز که شبیه یک قلعه، طراحی و مرمت شده، درست در کنار همان قلعه کهنسال است، قلعه ای که به گفته خودش، میراث آبا و اجدادی او بوده و به عهد ساسانیان می رسد. برای وارد شدن به اقامتگاه او نیازی به در زدن یا اجازه گرفتن نیست. وارد می شویم و سراغ او را از اهالی خانه می گیریم. اینجا هم او را مازیار صدا می زنند و این نشان از دوستی بین آن ها است.