نژاد تیر کردن منو راهیه بر بیابون/
یه دنیایه کینه ای ساختنو یه تن سیانور/
ازم اصلا فراموش نمیکنم جایه قبلمو/
نوشته ای هگ کردن رویه قلبم/
برهان متعلق ما نیستی سردی/
لبریزه کینه یه کوه غم ساختیفصلی /
منم همون شاعر اضافی/
مینویسمو نمیکنه شعر هیچ غلطی/
متفاوتی از اول پیاله و بد مستی/
اگه نشکنی بغض تکرار ساکت/
با کله میری زیر نژاده راهت/
زخم زبونای خونواده میکنه لالت/
چیزی نگو تو هم بد شو /
ساکت فقط رد شو/
ناطق خیابونا شو/
می بینی غمگینی شاعر و مطرب قرنو/
قرنی که به شعرم یاد داد بدترین وزنو /
بدترینش زنده موندنه عوائد مردمو/
سرمایه نداره/
فکر تو هم میره به قواعد دردوغم خو/
می بره مغز کوچیکو از این سو به آن سو/
تبعیده/
رویای بی تکراره بین باوارای پوسیده/
از بدو تولد با درد و غم پاپیچه/
فهمید جهان بی بقا هیچه/
حاصل همه ی عمرا هیچه/