درباره روز افتتاح پل ورسک آمده است که به دستور رضا شاه سرمهندس اتریشی این پل موظف شد هنگام عبور نخستین قطار زیر پل قرار بگیرد تا در صورت تخریب پل، نخستین شخص کشته شده از این حادثه خود او باشد. در سال ۱۹۴۳ حمله متفقین به ایران قریبالوقوع بود و آلمانها نگران بودند از اینکه متفقین ایران را تحت تصرف در بیاورند و در پی آن کمکهای نظامی و غذایی به استالینگراد برسانند. در پی این نگرانی ژنرال مایر نامهای را از طرف هیتلر به رضاشاه میرساند که در آن نامه، هیتلر درخواست میکند تا ایران، تمامی پلها و تونلها را در مسیر راهآهن سراسری از جمله پل ورسک را منفجر کرده تا در صورت حمله متفقین به ایران، اعزام نیرو و غذا از جنوب ایران به شمال آن و به سمت مرزهای روسیه با تاخیر روبرو شود. در ادامه هیتلر به رضا شاه قول میدهد تا پس از پایان جنگ و پیروزی کامل بر روسها، به پاس زحمات رضاشاه در جریان جنگ، همان راهآهن، پلها و تونلها و چه بسا بهتر از آن را برای ایران بسازد. اما رضاشاه در جواب نامه هیتلر از ژنرال مایر خواست تا ضمن ارسال سلام او به پیشوا به هیتلر اطمینان خاطر دهد که ایران عضو کنوانسیون ژنو بوده و در این جنگ نیز اعلام بیطرفی کرده است. با وجود این به خاطر احتمال ورود متفقین به ایران و استفاده آنان از راهآهن ایران، تصمیم گرفته شد که همه پلها مینگذاری شوند. پل راهآهن ورسک نیز شامل این دستور بود، اما پلها هیچگاه منفجر نشدند و متفقین پس از اطلاع از این موضوع اقدام به خنثی کردن مینها کردند. محمد سجادی وزیر راه ایران بین سالهای ۱۳۱۷ تا ۱۳۲۰ با اشاره به مینگذاری پل ورسک گفته بود: «با شنیدن اخبار وحشتناک از جبهههای جنگ شوروی، دستور مینگذاری پل ورسک و پلهای مهم دیگر راهآهن داده شد و این کار با دقت و به صورت محرمانه انجام پذیرفت. لیکن پس از اشغال ایران توسط متفقین، دستوری برای انفجار پلها صادر نشد و متفقین هم از مکان دقیق آنها باخبر شدند.» پیمان صدفی پژوهشگر که درباره تاریخچه این پل تحقیق کرده است، درباره اهمیت این پل میگوید: «پل ورسک در زمان جنگجهانی دوم بهخاطر نقشی که در کمکرسانی به اتحاد جماهیر شوروی محاصره شده توسط آلمان هیتلری ایفا کرد معروف شد و لقب پل پیروزی گرفت. به قول فرماندهان متفقین اگر راهآهن ایران وجود نداشت، نقشه جهان به شکل دیگری بود.» ساخت پل از آبان ۱۳۱۳ آغاز و افتتاح رسمی آن روز ۵ اردیبهشت ۱۳۱۵ انجام شد. هزینه احداث پل ورسک دو میلیون و ۶۰۰ هزار ریال اعلام شده است.