هویت شیمیایی یا جوهر شیمیایی، هویت موادیاست که ترکیبی خاص دارند. شیمیدانی به نام جوزف پراست این مفهوم را در سده 18 پس از آزمایشها و کار روی ترکیباتی مانند مس کربنیت بکار برد. او نتیجه گرفت همهٔ نمونهها از یک ترکیب، یک نوع ساختمان دارند و این نمونهها از همهٔ ابعاد مانند یکدیگرند و این ابعاد مطابق با میزان عناصر موجود در ترکیب، متغیرند. این قضیه اکنون به قانون ثابت ترکیب مشهور است، بعدها با پیشرفت روشها برای ترکیب شیمیایی، مخصوصاً در شیمی آلی، کشف شمار بیشتری از عناصر شیمیایی و فراگیری فنون نو در تجزیه شیمیایی که از آن برای تصفیه عناصر و ترکیبات از مواد شیمیایی بکار میبردند.