یا رسول الله ... عبای تو همچون حبابِ چراغ پنج نور مقدس را در خود نگاه داشته بود تو که رفتی بادهای دیو هجوم آوردند در را شکستند !-پهلوی مادر را شکستند! بند ناف برادر را شکستند ! چراغ را کشتند دست پدر را بستند و با خود بردند ... یا جدّا تو که رفتی ما همه چقدر تنها ماندیم ...