مسدود کردن آنزیم های ضد پیری: باعث می شود که سرطان از سن رهایی یابد

مسدود کردن آنزیم های ضد پیری: باعث می شود که سرطان از سن رهایی یابد

مکانیسم که طول عمر سلول را محدود می کند می تواند کاهش یابد، اما این می تواند آنها را سرطانی تبدیل کند، زیرا آنها بدون کنترل هستند. در حال حاضر، دانشمندان در EPFL روشی را برای دستیابی به این مکانیزم برای به طور مؤثری از جاودانگی سرطان پیدا کرده و به آرامی و طبیعی آن را می کشند. هر بار که یک سلول تقسیم می شود، آن را به نقشه هایی که در کروموزوم ها ارائه می شود، مشورت می کند، اما برخی از اطلاعات ژنتیکی با هر بخش تقسیم می شود. برای محافظت از بیت های مهم، نکات کروموزوم ها با دنباله های تکراری از DNA "آشغال" شناخته شده به عنوان تلومر پوشیده شده است. در نهایت حتی آنها را از بین می برند و سلول آسیب پذیر می شود - که ما به عنوان چین و چروک، موهای خاکستری، کاهش متابولیسم و ​​شانس بیشتر بیماری شناخته می شود. به همین ترتیب، طول تلومر به طور غیر مستقیم با پیری ارتباط دارد. اما ما یک محافظ در کنار ما داریم. تلومراز آنزیمی است که به طور فعال برای مقابله با تخریب طبیعی تلومرها عمل می کند و آنها را به عنوان سلول های تقسیم می کند. متأسفانه تلاش های کوچک صلیبی در نهایت بیهوده است و پیری همواره از بین می رود. با این حال، این آنزیم کار سخت را یک هدف کلیدی در تحقیقات ضد پیری می کند، و دانشمندان در حال توسعه راه هایی برای افزایش سطح آن هستند و یا عملکرد آن را بیش از حد تحریک می کنند. اما تلومراز یک طرف تیره دارد. سرطان آن را هضم می کند تا تومورها عملا جاودانه شوند. مسدود کردن این آنزیم به عنوان یکی از راه های مبارزه با سرطان مورد آزمایش قرار گرفته است، اما تا کنون ثابت شده است که این کار را انجام می دهد. مطالعه جدید EPFL نشان داده است که به جای حل مسائل مربوط به تلومراز به طور مستقیم، تومورها می توانند دوباره با هدف قرار دادن تلومرهای خود به فانی تبدیل شوند. محققان دو آنزیم آنتی اکسیدانی را که به نام PRDX1 و MTH1 شناخته می شوند، کشف کردند که به محافظت از تلومرها از آسیب اکسیداسیون کمک می کند. این تیم متوجه شد که مسدود کردن این دو آنزیم به جای آن نتیجه ای بهتر داشت، و تومور تلومر را آسیب پذیر می کند