متن سرود دانشگاه فردوسی مشهد:
باز می چرخد زمین در گردش ایام
می درخشد بر فراز خاوران خورشید
باز می خندد به روی قله ها آرام
تا بجوشد در دل ما چشمه ی امید
تا که ایران را بیفزاید به نیکی نام
تا که بخشد مردمان را کام
تا برافرازد درفش کاویان را بر بلند بام
تا دهد فر و شکوهی دیگر انسان را
تا که جاویدان کند در پهنه ی مشرق خراسان را
می درخشد همچنان خورشید دانایی
همچنان می بخشد ایران را توانایی
می گشاید علم و ایمان باز هم لب را
می برد بیرون از ایران لشکر شب را
ماه هشتم در دل این آسمان پیداست
شهر پاک مشهد از نور رضا (ع) زیباست
شهر ایران شهر توس و خاک فردوسی
باغ دانش آرزوی پاک فردوسی
# کوی دانشگاه مهد دانش و دین است
یادگاری از خردمندان پیشین است
نام "دانشگاه فردوسی مشهد" سبز
جاودان این نام نام آور بماند سبز