محمدرضا ژاله دکلمه عشق

بنظرم عشق طعم چایی میده 

اون لحظه که کنار پنجره رو به خیابون نشستی تا با خودت خلوت کنی

داری رفت و آمد مردم رو نگاه میکنی، بازی گوشی بچه گربه ها، بچه های کوچیک که از مدرسه تعطیل شدن

بعد بگی کاش میشد برگردم به بچگیم 

تو ذهنت بچگیتو مرور میکنی

تو همین حالو هوا یه عطر آشنای دلنشین رو توام با عطر چای حس کنی که داره نزدیک و نزدیکتر میشه

توی ذهنت درگیر اون هیاهو مدرسه و بچگیاتی که یدفعه یکی رو شونه ات میزنه میگه بسه دیگه یکمم به من توجه کن 

به طرف صدا که برمیگردی

اون لحظه خندت میگیره. از شوق و ذوقش با خودت میگی نه هیچوقت نمیخوام دوباره برگردم به بچگیم. میخوام فقط این لحظه ها باشن تو باشی و من و این چای.