در روایت به این نکته اشاره شده است که سوره «یس» قلب قرآن است؛ چنانکه امام صادق(ع) میفرماید: «هر چیزى، قلبى دارد و قلب قرآن سوره یس است».
برخی اندیشمندان اسلامی نیز آیاتی را به عنوان قلب سوره یاسین معرفی کردهاند:
- آیه پایانی سوره یس: «بنابراین [از هر عیب و نقصى] منزّه است خدایى که مالکیّت و فرمانروایى همه چیز به دست اوست، و به سوى او بازگردانده میشوید».[2] این آیه شریفه بر اینکه خداوند صاحب ملکوت و هرچه در آن است، تأکید میکند؛ از اینرو قلب این سوره معرفی شده است.[3] این را از کلام ابن عبّاس برداشت کردهاند که گفت: «من نمیدانستم چگونه این فضیلتها به قرائت سوره یس اختصاص یافته است، تا اینکه دانستم به خاطر این آیه است»