حاج محمود کریمی - مناجات (منی که هیچ‌کسی را ندارم الا تو)

این قطعه مربوط به مراسم مناجات شب دوازدهم ماه رمضان در سال 1400 می‌باشد که در هیات رایه‌العباس (علیه‌السلام) اجرا شده است.برای دسترسی به آثار حاج محمود کریمی می‌توانید به پایگاه اطلاع‌رسانی فطرس مراجعه نمایید.http://fotros.irمتن شعر:منی که هیچ‌کسی را ندارم الا تودوباره آمده‌ام درد دل کنم با توهمین‌که با تو کمی درد دل کنم خوب استفقط برای تو‌ خود را خجل کنم خوب استکنار سفره‌ی خود خلوتی به من دادیچه خوب فرصت هم‌صحبتی به من دادیچقدر حرف نگفته برای گفتن هستتو هم همیشه حواست به گریه‌ی من هست پناه بر تو از این خشک‌سالی آوردمبرای عرض‌ادب دست خالی آوردمدلم گرفته برایم نشانه‌ای بفرستبرای بغض گلویم بهانه‌ای بفرستدوباره آمده‌ام سربزیر گریه کنمنشسته‌ام بگذارید سیر گریه کنم دوباره مثل همیشه مرا بغل کردی همیشه مشکل من را فقط تو حل کردیاگرچه خسته‌ای و گرچه دلخوری از منهمیشه مطمئنم دل نمی‌بری از منمرا ببخش اگر نامه‌ام سیاه شدهبیا بگو به ملائک که اشتباه شدهگدا رسیده بیا و کرم‌فروشی کنبرای بنده‌ی خود باز پرده‌پوشی کنمرا ببخش اگر سمت معصیت رفتم بلد نبودم اگر راه را غلط رفتمهنوز نیستم از کرده‌ی خودم راضیقبول کن اجلم را عقب بیندازیاگر که توبه نکرده اجل فرا برسدخدا کند که به‌دادم امام رضا برسداگر بناست بمیرم چه حسرتی دارمهنوز من دو سه تا کربلا طلبکارممنی که لحظه‌ی افطارها نوا کردمدم غروب فقط یاد کربلا کردمهمیشه خواسته‌ام زیر پرچمش باشمغروب اول ماه محرمش باشم غروب اول ماه و غروب روز دهمبمیرم‌ از غم آن ضربه دوازدهم