آیا تا به حال با مادرانی برخورد داشتهاید که از دوران بارداری خود، به عنوان یکی از لذتبخشترین دوران و روحانیترین لحظات زندگی خود یاد میکنند؟
براستی چگونه ممکن است در حالیکه از دید علمی، برخی از اساسیترین تحولات هورمونی در جسم و ذهن یک مادر باردار در جریان است و تمام وجود او را متلاطم میکند، بتوان از آرامش و تجربه لحظات ناب روحانی دَم زد؟
تعدد بیان این تجربیات از سوی مادران در جوامع مختلف، با عقیده و اعتقادات متفاوت، همه نشان از ویژه بودن این دوران دارد.