رضا یزدانی - گریم

لبخند می کشم رو دلتنگیِ مُدام

تا هیچکس نفهمه دلتنگ گریه هامم

تا جایی که می تونی تنهاییمو بپوشون

گریه ــَم اگه بگیره میریم زیر بارون

یه بار دیگه چِک کن که چیزی کم نباشه

تا رَدی از خودِ من رو صورتم نباشه

دنیایِ من عوض شد همراه با لباسم

حتی خودم رو تووی عکسام نمیشناسم

تا خودمو جای اون که میخوام بزارم

هر روز رو به آینه تستِ گریم دارم

هر روز تووی نقش یه آدم جدیدم

یه عمر آزِگاره تغییر چهره میدیـــم

مثل همیشه تنها ، مثلِ همیشه غمگین

گُم می کنم خودم رو توو این گریمِ سنگین

کی جز ما رویاهاشو چال کرده توو نگاهش

ما اشتباه گرفتیم دنیا رو با نمایش

هر روزِ این نمایش یه قصه یِ جدیده

ما رنگ میشیم اما اوضاع سیاه سفیده

دنبالِ چی میگردی هرچی که بود گریم بود

اون چیزی که ندیدی چهره یِ واقعیم بود

تا خودمونو به جایِ اون که میخوایم بزاریم

تا خودمو جای اون که میخوام بزارم

هر روز رو به آینه تستِ گریم دارم

هر روز تووی نقش یه آدم جدیــــدم

یه عمر آزِگاره تغییر چهره میدیــــم