اسکیزوفرنی علاوه بر مغز، قلب بیماران را هم مختل میکند
اسکیزوفرنی یک بیماری جدی روانی است که در صورت عدم درمان فرد را ناتوان میسازد. حدود یک درصد آمریکاییها به این بیماری مبتلا هستند. افراد مبتلا به این عارضه ممکن است صداهایی بشنوند، تصاویر خیالی ببینند یا تصور کنند که دیگران افکار آنها را کنترل میکنند. این افکار موجب ترس فرد شده و منجر به بروز رفتاری متغیر در فرد میشود. اگرچه درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد ولی روش معالجهی مدیریت و کنترل علایم اصلی بیماری است.
بطنهای مغزی حفرههای حاوی مایع مغزینخاعی هستند که به برداشت مواد زاید و تهیهی مواد مغذی برای مغز و نیز جلوگیری از وارد شدن ضربه به مغز از طریق جذب شوک و ایجاد ثبات شیمیایی در مغز کمک میکنند. تعداد این حفرهها در مغز چهار عدد است و بزرگترین آنها بطنهای جانبی هستند. در سال 1976 با استفاده از اسکن مغزی، برای نخستین بار گزارش شد که بطنهای جانبی مغز بیماران اسکیزوفرنی بزرگتر از افراد سالم است.
دانشمندان مدتها است میدانند افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در مقایسه با جمعیت عادی، خطر ابتلای به بیماریهای جسمی بیشتری دارند و این امر در مرگ و میر زودهنگام آنها نقش عمدهای دارد. این سلامت ضعیف جسمی اغلب بهصورت اثرات ثانویهی بیماری قابل مشاهده است. داروهای ضد روانپریشی با افزایش خطر زیاد شدن وزن و دیابت نوع دوم همراه هستند. همچنین شیوهی زندگی هم در این میان نقش دارد؛ فردی که دارای علایم ذهنی تضعیفکننده است، با احتمال بیشتری ورزش را رها میکند و دارای رژیم غذایی ضعیفی است. هرچند افرادی که بهعنوان بیمار اسکیزوفرن شناسایی شدهاند و هنوز هیچ درمانی دریافت نکرده اند نیز علایم تغییرات فیزیولوژیکی مانند فعالیت بیش از اندازهی سیستم ایمنی را نشان میدهند.
در مطالعهای شواهد تغییرات فیزیولوژیکی در بدن در آغاز اسکیزوفرنی، با شواهد تغییرات درون مغز همان افراد مقایسه شد. دادههای حاصل از مطالعات مختلف شامل نشانگرهای التهاب، سطوح هورمونها و فاکتورهای خطر بیماری قلب شامل سطوح گلوکز و کلسترول جمع آوری شد. همچین دادههای مطالعاتی که ساختار مغز را مورد بررسی قرار داده بودند و سطوح مواد شیمیایی مختلف درون مغز و نشانگرهای فعالیت مغز جمع آوری شدند. نتیجه این بود که در مقایسه با عموم مردم، اسکیزوفرنی زودهنگام با تغییراتی در ساختار و عملکرد مغز همراه است. همچنین اسکیزوفرنی زودهنگام با تغییرات مختلفی در بدن همراه بود. اندازهی این تغییرات با استفاده از یک سنجهی آماری به نام اندازهی اثر، محاسبه شد. در ابتدای ابتلا به اسکیزوفرنی تفاوتی در اندازه اثر برای تغییرات درون مغز در مقایسه با اندازه اثر برای تغییرات در بدن مشاهده نشد؛ پس شاید اسکیزوفرنی واقعا یک اختلال گسترده بدنی باشد و باید بر اساس آن مورد درمان قرار گیرد.