گل سرسبد جدیدترین نسخه کالاف دیوتی، نه بخش چندنفره جذاب و نه قسمت زامبی بینهایت مفرح، که بخش بتل رویال بازی یا همان Blackout است؛ بخشی که شاید از نظر هسته کلی، تفاوتی با سایر تجربیات بتل رویال مثل فورتنایت یا پابجی نداشته باشد و کماکان در آن، در قالب حالتهای یک، دو و چهارنفره شاهد فرود آمدن، لوت کردن محیط برای پیدا کردن تجهیزات بهتر و در نهایت تلاش برای زنده ماندن تا جای ممکن باشیم، اما وجود ویژگیهای منحصربهفرد کالاف دیوتی در این بخش، آن را به بهترین تجربه بتل رویال فعلی تبدیل کرده است. منظور از این محتویات، اولا نقشه بسیار عالی بازی است که گستردگی بسیار بالایی دارد، اما از آن مهمتر، شامل یک سری از فراموشنشدنیترین محیطهای تاریخ این مجموعه مثل نوکتاون یا Asylum میشود. این مساله باعث میشود تا هر بار فرود آمدن در یک نقطه خاص از این نقشه، حس نوستالژیک طرفداران مجموعه را قلقلک بدهد. علاوه بر این، در این بخش شاهد حضور شخصیتهای مختلفی هستیم که البته در ابتدا، همگی در دسترس نیستند و آزاد کردنشان یک پروسه نسبتا زمانبر است، ولی خب جمع شدن همه کاراکترهای تاریخ بلک آپس در بخش بتل رویال Black Ops 4، اتفاق مثبتی است. به همه اینها، باید گان پلی جذاب بازی را هم اضافه کنیم؛ گانپلیای که همانطور که اشاره کردیم، تاثیر مثبتش را روی تمام بخشهای بازی گذاشته و در بخش بلکاوت هم تاثیر آن کاملا حس میشود و سازندگان، بهخوبی حس و حال شلیک با هر یک از سلاحها را شبیهسازی کردهاند. البته با وجود لذت خیلی زیادی که از بخش بلکاوت بازی بُردم، یک سری گله هم از آن دارم؛ اول اینکه کاش سازندگان، کاری میکردند تا نشانگری که روی نقشه قرار میدهید، مشابه با بازیهایی چون فورتنایت، در دنیای بازی هم ظاهر شود و بدین ترتیب، پیدا کردن همتیمیها و محل فرودشان یا نقطهای که برای حرکت تعیین میکنند، راحتتر باشد. علاوه بر این، به نظر میرسد که گستردگی بالای نقشه بازی، از بُعد فنی کار دست تریآرک داده است و مشکل دیر لود شدن بافتها، بخشی لاینفک از بلکاوت است و بارها و بارها وارد محیطهایی خواهید شد که دیر لود شدن بافتها باعث شده تا گرافیکی در حد بازیهای نسل پنجم داشته باشند و این مساله تا حدود زیادی تو ذوق میزند. البته این مشکل، در سایر بخشهای بازی هم تا حدودی مشهود است و مثلا در قسمت زامبی، خیلی نمیتوان از کیفیت بافت استفادهشده در طراحی زامبیها تعریف کرد. با این حال طراحی هنری محیطهای بازی، در همه بخشهای آن قابل قبول و مناسب است و تا حدودی، ضعفهای فنی را جبران میکند. به اینها باید صداگذاریهای عالی و واقعی را هم اضافه کنیم که چه در شلیک اسلحه، چه در برخورد تیر به اجسام یا دشمنان و چه حتی در صدای قدمهایی که در محیطهای آرام بلکاوت میشنوید، خودش را نشان میدهد و اصلا نمیتوان ایرادی به آن گرفت.تریآرک با تبدیل کردن Call of Duty: Black Ops 4 به یک تجربه کاملا آنلاین، ریسک بزرگی را قبول کرده است؛ مخصوصا که سری کالاف دیوتی در بین بازیهای شوتر اولشخص، همیشه حرفهای زیادی در زمینه روایت یک داستان جذاب و سینمایی داشته است. با این حال اگر نظر من را بخواهید، برای لذت بردن از Call of Duty: Black Ops 4 کافی است تا بدون قضاوت و پیشداوری به سراغ آن بروید و اینجا است که متوجه خواهید شد بازی، در فُرم فعلیاش چقدر جذاب و دوستداشتنی است و چقدر در همه بخشهایش، محتویات غنی و جذابی برایتان تدارک دیده است تا بتوانید برای یک مدت زمان طولانی، با آن سرگرم باشید و از تجربهاش لذت ببرید.