میتوان گفت یکی از اصلیترین تفاوتهای ویدیو گیم با رسانههای دیگر تعاملی بودن و آزادی عملی است که در اختیار مخاطب قرار داده میشود.
برخلاف فیلمها و کتابهایی که مسیر دلخواه نویسنده را میروند و مخاطب چارهای ندارد جز این که به آن روایت هر چند تلخ یا ناخوشایند تن دهد بازیهای ویدیویی مانند یک منجی برای حس کنجکاوی بیپایان انسان به شمار میروند.
البته درست است که این موضوع برای تمامی بازیهای ویدیویی صدق نمیکند و خیلی از آنها یک روایت خطی را دنبال میکنند اما در این بین آثاری نیز وجود دارند که به گیمر اجازه میدهند که جای شخصیت اصلی بازی تصمیمگیری کند.