کشوی کمد قهوه ای رنگی که در گوشه اتاقم قرار گرفته است را باز می کنم. پر است از بازی های پلی استیشن2، پر است از سال ها خاطره. دوست دارم همیشه بازی هایم را دورم جمع کنم و به آن ها نگاه کنم و تک تک هر کدام را در ذهنم بررسی کنم. چه بازی های پلی استیشن 2 باشد و یا 3 یا 4 و … یک دسته از بازی ها را از درون کشو بر می دارم تا یکی یکی نگاهشان کرده و با بازی هایم خاطره بازی کنم. در همان ابتدا 4-5 عدد بازی God of War شامل نسخه اول و 3-4 عدد نسخه دوم قرار دارد. یادم است که چرا این تعداد از نسخه دو دارم. نسخه دوم بازی بر روی یک پل در وسط بازی گیر می کرد و دیگر ادامه پیدا نمی کرد. همان پلی که باید بال های ایکاروس را می کندیم. هر بار که اینجا بازی گیر می کرد یک نسخه جدید می خریدم و حتی بازی دو دی دی دی آن را نیز خریداری کردم تا سرانجام آن پل رد شد و چتدین نسخه دوم بر روی دست من ماند. از آن ها می گذرم، Metal Gear Solid 2: Sons of Liberty را می بینم. وای خدایا چقدر خاطره. بعد آن نیز یک شاهکار دیگر به نام Metal Gear Solid 3: Snake Eater قرار گرفته است. چقدر بازی های پلی استیشن 2 خود را نیز مرتب نگاه داشته ام. هر بازی و هر سری پشت سر هم. یادم نمی اید که چند بار Metal Gear Solid 3: Snake Eater را به پایان رساندم. یادش بخیر.