سید محمد حسین طباطبایی مشهور به علامه طباطبایی (1281- 1360 ه.ش)، مفسر، فلیسوف، متکلم، اصولی، فقیه، عارف و اسلام شناس بزرگ سده 14 ه.ق. از تأثیرگذارترین عالمان شیعه در فضای فکری و مذهبی ایران در سده 14 ه.ش بود. او نویسنده تفسیر المیزان، و کتاب های فلسفی بدایه الحکمه و نهایه الحکمه، و اصول فلسفه و روش رئالیسم است. علامه، در حوزه علمیه قم به جای اشتغال به فقه و اصول، درس تفسیر قرآن و فلسفه برقرار کرد. این کار او موجب رونق دانش تفسیر در حوزه قم شد. روش تفسیری او تفسیر قرآن به قرآن بود.