اولین روز از ماه محرم در روزشمار محرم به نام مسلمبنعقیل که پسرعمو و سفیر امام حسین(ع) به طرف عراق و مردم کوفه بود، نامگذاری شده است.
نامه های زیادی از طرف اهالی کوفه به دست امام حسین(ع) رسید که هر نامه را چند تن امضا کرده بودند و از آن طریق با امام حسین(ع) بیعت کردند. امام سوم شیعیان پس از دریافت تعداد زیادی از این دست نامه ها تصمیم گرفت به دعوت شیعیان کوفه پاسخ مثبت دهد، اما در جهت سنجش آمادگی کوفیان، ابتدا نمایندهای را از طرف خود به سمت کوفه فرستاد تا وضع مردم را بسنجد و آن را به امام گزارش دهد؛ این نماینده، کسی جز "مسلم بن عقیل" نبود.
علاوه بر خویشاوندی نزدیک مسلم بن عقیل با امام حسین(ع)، شجاعت، دلاوری، کاردانی، ایمان قوی و ثبات قدم او، از دلایلی است که سبب شده مسلم به عنوان نماینده امام به کوفه فرستاده شود.
امام حسین(ع) خطاب به مردم کوفه نامهای نوشتند و در آن نامه مسلم را "برادر و فرد مورد اعتماد" خواند:
«… اینک من برادرم، عموزاده ام و شخص مورد اعتمادم از خانواده خویش؛ یعنی مسلم بن عقیل را به سوی شما فرستادم و او را مأمور کردم که از حال شما و از کار و نظرتان به من گزارش دهد. اگر به من چنین خبر دهد که رأی بزرگان و صاحبان فضل و خرد شما، همانند چیزی است که قاصدانتان گفتند و در نامه هایتان نوشته شده است، به خواست خدا به زودی به سویتان خواهم آمد… .»
مسلم به کوفه رسید و ابتدا در خانه مختار ثقفی که از شیعیان علی بن ابی طالب (ع) بود، مستقر شد و رفته رفته تماس ها و برنامه هایش را به صورت مخفیانه آغاز کرد. اما شخصیت عجیب و درهم پیچیده و ناهمگون مردم کوفه از مهمترین عوامل عدم موفقیت سفیر امام حسین(ع) بود.
یزید برای بیرون رفتن از این وضعیت، عبیدالله ابن زیاد را که در آن زمان حاکم بصره بود با حفظ سمت به کوفه فرستاد، که او با این حربه که لشکریان شام در راه رسیدن به کوفه هستند بین مردم رعب و وحشت به راه انداخت تا جاییکه کسی با مسلم نماند. پساز دستگیری مسلم بن عقیل او را با لب تشنه از بالای دارالاماره به پایین انداختند.