محسن چاوشی - parishan

آن دوست که من دارم آن یار که من دانم

شیرین دهنی دارد دور از لب و دندانم

بخت این نکند بامن کان شاخه صنوبر را

بنشینم و بنشانم گل بر سرش افشانم

ای روی دل آرایت مجموعه ی زیبایی

مجموع چه غم دارد از من که پریشانم

از من که پریشانم

دریاب که نقشی ماند از طرح وجود من

چون یاد تو می آرم خود هیچ نمی مانم

ای خوبتر از لیلی بیمست که چون مجنون

عشق تو بگرداند در کوه و بیابانم

یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرد

از روی تو بیزارم گر روی بگردانم

یک پشت زمین دشمن گر روی به من آرد

از روی تو بیزارم گر روی بگردانم