آیت الکرسی همراه با معنی

بسم الله الرحمن الرحیم

اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَ لاَ نَوْمٌ

خداست که معبودی جز او نیست؛ زنده و برپادارنده است؛

نه خوابی سبک او را فرو می‌گیرد و نه خوابی گران

لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است، از آنِ اوست

مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ مَا خَلْفَهُمْ

 کیست آن کس که جز به اذن او در پیشگاهش شفاعت کند؟

آنچه در پیش روی آنان و آنچه در پشت سرشان است می‌ داند.

وَ لاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء

و به چیزی از علم او، جز به آنچه بخواهد، احاطه نمی‌ یابند.

وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَ الأَرْضَ وَ لاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا

کرسی او آسمانها و زمین را در بر گرفته، و نگهداری آنها بر او دشوار نیست

وَ هُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ

و اوست والای بزرگ.

لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ

در دین هیچ اجباری نیست. و راه از بیراهه بخوبی آشکار شده است.

فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَ یُؤمِن بِاللّهِ

 پس هر کس به طاغوت کفر ورزد، و به خدا ایمان آورد

فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَیَ لاَ انفِصَامَ لَهَا

 به دستاویزی استوار، که آن را گسستن نیست، چنگ زده است.

وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ

و خداوند شنوای داناست.

اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَی النُّوُرِ

خداوند سرور کسانی است که ایمان آورده‌اند.

آنان را از تاریکیها به سوی روشنایی به در می‌برد

وَالَّذِینَ کَفَرُواْ أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ

و [لی‌] کسانی که کفر ورزیده‌اند، سرورانشان [همان عصیانگران=] طاغوتند

یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَی الظُّلُمَاتِ

که آنان را از روشنایی به سوی تاریکی ها به در می‌ برند.

أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ

آنان اهل آتشند که خود، در آن جاودانند.

صدق الله العلی العظیم