تریلر فصل 4 بازی - The Walking Dead هم منتشر شد
در جریان جدیدترین اپیزود سریال The Walking Dead کمتر حرص و جوش خوردم، اما این به معنی بازگشت سریال به روزهای اوجش نیست.
اپیزود چهارم فصل هشتم «مردگان متحرک» (The Walking Dead) با توجه به استانداردهای بسیار پایین این روزهای سریال، اپیزود خوب و امیدوارکنندهای است. بهطوری که میخواهم آن را بهترین اپیزود سریال بعد از حدود دو فصل تحمل سقوط بیوقفه بنامم. نه، با اپیزودی طرف نیستیم که تمام اشتباهات سریال را برطرف کرده باشد و سریال را در مسیر حرکت به سوی رستگاری قرار بدهد. با اپیزودی طرف نیستیم که برای اولینبار پس از مدتها به جای سراشیبی، حرکت رو به بالایی را آغاز کرده باشد و با اپیزودی طرف نیستیم که به جمع یکی از بهترین ارائههای سریال بپیوندد. نباید فراموش کنیم که داریم آن را با اپیزودهایی مقایسه میکنیم که پایینترین استانداردهای داستانگویی و سریالسازی را هم رعایت نمیکنند. بنابراین کافی است سروکلهی اپیزودی پیدا شود که کمی بهتر از آنها باشد تا سریع جوگیر بشویم که آره، «مردگان متحرک» به روزهای اوجش برگشته است. اگر دو فصل اخیر سریال حکم سقوط بیوقفهای را داشتند که اپیزود به اپیزود به سرعت این سقوط و کاهش مقدار امیدواریمان از احتمال نجات پیدا کردنش میافزود، اپیزود این هفته جلوی این سقوط را نمیگیرد، بلکه فقط سرعت آن را بهطرز قابلتوجهای کاهش میدهد و کاری میکند تا بعد از مدتها شاهد مردگان متحرکی باشیم که شاید بهترین عناصر این سریال را به بهترین شکل ممکن به اجرا در نمیآورد، اما سریال کاملا بیگانهای که این اواخر شاهدش بودیم هم نیست. در عوض اپیزودی است که حداقل در به یاد آوردنِ روزگار گذشتهی این سریال موفق است. اپیزودی که شاید «مردگان متحرک» را در بهترین حالتش به تصویر نکشد، اما حداقل «مردگان متحرک» است. این پیشرفت بسیار بسیار مهمی محسوب میشود. اینکه سریالی بد باشد یک چیز است، اما اینکه سریالی کاملا هویت خودش را زیر پا بگذارد چیزی دیگر. «مردگان متحرک» در اپیزود این هفته هر چه نباشد، حداقل تاحدودی خودش است.