نگاهی به اموجی ها از آغاز تا اکنون

نگاهی به اموجی ها از آغاز تا اکنون

در ارتباطات الکترونیکی و به ویژه پیام های متنی از قبیل ایمیل و پیامک، گاهی اوقات متن نمی تواند مفهوم مورد نظر را به خوبی منتقل کند. به هر حال تمام کاربران نویسنده های چیره دست نیستند که در نمایش حس درونی از قبیل شادی، عشق یا اظهار تاسف با کلمات مهارت داشته باشند و در چنین شرایطی اموجی ها وارد میدان می شوند. اموجی ها نمادهایی گرافیکی و صورتک هایی هستند که قسمت عمده ای از بار ارتباطات در موبایل های هوشمند امروزی را بر به دوش کشیده و در پیام رسانی از طریق پلتفرم های مختلف نقش مهمی را بر عهده دارند.

این شکلک های کوچک در پیام های متنی تعادل برقرار کرده و با شخصی سازی و نمایش نسبتا دقیق احساس کاربر، احتمال سوءتفاهم را از بین برده و از نظر گرافیکی هم متن را تلطیف می کنند. همین کاربرد گسترده باعث شده پایشان به خارج از موبایل نیز باز شده و از کامپیوتر و فیلم گرفته تا فروشگاه ها را به اشغال خود درآورده اند.

این ترند که با چند صورتک کارتونی شروع شد، امروزه به مجموعه ای چند هزار عددی تبدیل شده که امکان بیان پیچیده ترین احساسات را نیز برای کاربران فراهم می کنند. برخی برآوردها حاکی از این است که تقریبا دو سوم آمریکایی ها در پیام های خود هر روز از اموجی استفاده کرده و در سراسر دنیا روزانه 6 میلیون اموجی ارسال می شود.به عبارت دیگر این صورتک ها دیگر ابزاری برای برقراری ارتباطات بین نوجوانان به شمار نرفته و به یک سبک ارتباطی تبدیل شده اند، تا حدی که برخی نگران به قهقرا رفتن زبان انگلیسی توسط آن هستند.

##### تاریخچه اموجی

این صورتک ها تاریخچه ای قدیمی تر از آنچه به نظر می رسد را یدک کشیده و در مسیر رسیدن به تکامل امروزی راه دور درازی طی کرده اند. اموجی های امروزی را نمی توان نخستین تلاش بشر برای نمایش احساسات از طریق نوشته به شمار آورد و این افتخار به Emoticons تعلق می گیرد که اولین بار از طریق ترکیب علامت های مختلف و به صورت :-) یا :-( و غیره ظهور پیدا کرد.

Emoticons در 19 سپتامبر 1982 و توسط متخصص کامپیوتری به نام «اسکات فالمن» در بولتن الکترونیک دانشگاه «کارنگی ملون» مطرح شد و به زودی به دانشکده های دیگر و دنیای خارج راه پیدا کرد. این نشانه ها چندین دهه در دنیای کامپیوتر سابقه دارند و برای نمایش حالت های خشونت، غم، شادی و غیره کاربرد داشته اند.

اموجی های امروزی را می توان نتیجه تکامل Emoticon دانست که ابتدا تنها از کاراکتر ها یا نشانه های الفبایی، تصویر نگاره های تک رنگ و کسل کننده بودند.

البته استفاده از صورتک های شاد در نامه های دستنویس تاریخ به مراتب دیرینه تری دارد. برخی تاریخ دانان برای اثبات این قضیه به شعر «To Fortune» «رابرت هریک» در سال 1648 اشاره می کنند. در بخشی از این شعر آمده:

> روی خرابه هایم (لبخند زنان :)