آدمک آخر دنیاست ،بخند/
آدمک مرگ همین جاست،بخند/
آن خدایی که بزرگش خواندی/
به خدا مثل تو تنهاست ، بخند/
دستخطی که تو را عاشق کرد/
شوخی کاغذی ماست ، بخند/
فکر کن درد تو ارزشمند است/
فکر کن گریه چه زیباست،بخند/
صبح فردا به شبت نیست ، که نیست/
تازه انگار که فرداست،بخند/
راستی آنچه که یادت دادیم/
پر زدن نیست،که درجاست ،بخند/
آدمک نغمه ی آغاز بخوان/
به خدا آخر دنیاست، بخند/