به تازگی و با مطرح شده اعداهایی در مورد حیات فرازمینی در منظومه شمسی، تعدادی از دانشمندان آژانس فضایی ناسا از وجود حیات در سیاره زهره صحبت کردهاند.
اخیرا گزارشی در قالب یک مقاله، از طرف محققان وابسته به (NASA)، در ژورنال “Journal Astrobiology” منتشر شده که در آن صحبتهای جنجالبرانگیزی در مورد وجود حیات فرازمینی در سیاره زهره یا همان ونوس، دومین سیاره منظومه شمسی، مطرح شده است.
این طور که احتمال میرود، ابرهای اسیدی و خطرناک زهره ممکن است میزبان موجودات فضایی باشند؛ البته این موجودات برخلاف تصور ما، به صورت تکاملیافته نبوده و در حالت باکتری هستند. با این حال، وجود حیات در سیاره زهره موضوعی بوده که به تازگی توجه زیادی به خود جلب کرده است.
دانشمندان باور دارند که زندگی فرازمینی در این سیاره، در لایه بالایی اتمسفر غنی از اکسید سولفور زهره جا گرفته است؛ برای مطرح شدن این ادعا کاوشگرهای مخصوصی که مناطق تیره رنگ موجود بر روی سطح سیاره را بررسی میکنند، مورداستفاده قرار گرفتند و این حقیقت که باکتریهای سیاره ما نوعی خواص جذب نور دارند، در پژوهش ارائهشده نقشی کلیدی داشته است.
به بیان دیگر، متخصصان گفتهاند که چنین نقاط تیره رنگی که توسط کاوشگرها دیده شدهاند، ممکن است محلی برای تجمع باکتریهای فرازمینی بر روی سیاره ونوس بوده و رفتاری مانند ارگانیسمهای مشابه خود در دریاچهها و برکههای زمینی نشان داده باشند.
از آنجایی که ابرهای زهره از اسید سولفوریک تشکیل شدهاند، چیزی در حدود 75 درصد نور خورشید با تابیدن به آنها منعکس میشود و به همین دلیل اتمسفر زهره کاملا کدر به نظر میآید؛ از طرف دیگر، بسیاری از محققان در هنگام صحبت از ونوس، از این جرم آسمانی به عنوان برادر شیطانی زمین یاد میکنند، چرا که شرایط عجیب و سخت موجود امکان بقای حیات در سیاره زهره را به شدت کاهش داده است و با وجود ابرهایی که به جای آب، اسید بر روی سیاره میبارند، احتمال پیدا کردن موجودات فضایی بر روی این بخش از منظومه شمسی بسیار بعید به نظر میرسد؛ در ضمن، جالب است بدانیم که دمای میانگین سطحی در ونوس 462 درجه سلسیوس است!
با این تفاسیر، در تحقیق جدید این احتمال مطرح شده که شاید باکتریها، با جابهجایی توسط بادهای سهمگین و به شکلی عجیب، خود را به ابرهای خنکتر بالایی رسانده باشند و در سیاره شگفتانگیز زهره شکلی پایدار از را به وجود آورده باشند.
راکش مغول (Rakesh Mogul)، از استادان شیمی بیولوژیک در دانشگاه پلیتکنیک کالیفرنیا و یکی از نویسندگان مقاله اخیر میگوید که در سیاره ما حیات در شرایط اسیدی از بین نمیرود و ارگانیسمهایی هستند که با مصرف دی اکسید کربن در این شرایط، اسید سولفوریک تولید میکنند. مغول اظهار کرده که اتمسفر اسیدی و فوقالعاده بازتابنده زهره حاوی مقادیر زیادی کربن دی اکسید و قطرات سولفوریک اسید است و به این ترتیب، نمیتوان احتمال وجود حیات بر روی زهره در چنین شرایطی را به طور کامل نادیده گرفت.
البته این اولین باری نیست که دانشمندان از احتمال بقای شکلی از زندگی بر روی ونوس صحبت میکنند و گفته شده که بیوفیزیک دانی به نام هارولد مورویتز (Harold Morowitz) به همراه ستاره شناسی به اسم کارل ساگان (Carl Sagan)، اولین کسانی بودند که در سال 1967 در این رابطه شواهد و استدلالهای جالبی ارائه دادند.
از آن زمان تاکنون هم بررسی شرایط جوی زهره به کمک تکنولوژیهایی که روز به روز پیشرفتهتر میشوند، سادهتر شده و احتمال میرود که تا چند سال آینده اطلاعات قطعیتر و دقیقتری در مورد حیات در سیاره ونوس به علاقهمندان ارائه شود.