هنرهای رزمی مبارزه نمادین بین کونگ فو - موی تای

کونگ فو (به چینی: 功夫) (به انگلیسی: kung fu/kungfu) یک اصطلاح مشهور چینی است که به معنای مهارت است و برای ماهر بودن در یک کاری استفاده می شود ـ اما در حال حاضر به عنوان یک کلمه بین المللی تبدیل شده است که برای هنرهای رزمی چینی (ووشو) و کونگ فو ایرانی به کار میرود. از جمله مشهورترین نوع آن کونگ فوی چینی یا ووشو ـ یا انواع ایرانی آن کونگ فو توآ نیو کونگ فو کونگ فو توتایما کونگ فو گرات سان کونگ فو آزاد (فری کونگ فو) هو کونگ فونیو کونگ فوو ... به کار می رود. معنای اصلی کونگ فو در زبان چینی تا حدی از آنچه که این روزها از این لغت برداشت می شود متفاوت است. کونگ فو در اصل به معنای تخصص فرد در هر مهارتی - نه لزوما رزمی- می باشد. تغییر معنایی این واژه احتمالا به دلیل ترجمه نامناسب فیلم های چینی اتفاق افتاده

موی تای (به تایلندی: มวยไทย)به معنی مبارزه تایلندی موی به معنی مبارزه و تای نیز یعنی تایلند این رشتهه ورزشی دارای قدمتی بیش از 2000 سال در کشورهای تایلند و میانمار و کامبوج و مالزی می باشد موی تای ورزش ملی تایلند و یکی از مهم ترین سمبل های فرهنگی این کشور است روز 17 مارس در این کشور روز موی تای نامیده شده است.

موی تای یکی از سبک های آزاد ورزش های رزمی است مبارزات آن به صورت فول کنتاکت و در رینگ برگزار می شود.

و به همین دلیل از موی تای به عنوان یک رشته خشن و سخت رزمی در دنیا یاد می شود.

تکنیک های مشت در موی تای شباهت زیادی به بوکسدارند و وجود فنون گلاویزی این رشته را به کیک بوکسینگ و ساندا نزدیک ساخته است.