در شرایطی که بازیهایی چون سولز و اسکایریم را باید آیینهی تمامنمای نقش آفرینی مدرن دانست، اما نقشآفرینیهای گروهی و به عبارتی کلاسیک، راه خود را پرقدرتتر از گذشته ادامه میدهند؛ زیرا انگیزهی اصلی از انجام این بازیها، نه مثل اسکایریم این است که زندانی سیاهبخت ژندهپوشی را از زیر تیغ جلاد نجات دهید و تا مرز خدایی نیرومند کنید یا همزمان که لباس سربازی امپراتوری را به تن کردهاید، شخص امپراتور را ترور کنید. و نه اینکه مثل سولز صدها بار در آتش سوزان اژدهایی تبدیل به خاکستر شوید اما هرگز امیدتان را از دست ندهید تا بالاخره در یک نبرد نفسگیر او را از پای درآورید.