واوحی ربک الی النحل ان اتخذی من الجبال بیوتا ومن الشجر ومما یعرشون ﴿68﴾ ثم کلی من کل الثمرات فاسلکی سبل ربک ذللا یخرج من بطونها شراب مختلف الوانه فیه شفا للناس ان فی ذلک لآیه لقوم یتفکرون﴿69﴾
و پروردگار تو به زنبور عسل وحی (و الهام غریزی) نمود که: از کوه ها و درختان و داربست هایی که مردم می سازند خانه هایی برگزین! سپس از تمام ثمرات (و شیره گل ها) بخور و راه هایی را که پروردگارت برای تو تعیین کرده است به راحتی بپیما! از درون شکم آن ها نوشیدنی با رنگ های مختلف خارج می شود که در آن شفا برای مردم است. به یقین در این امر نشانه روشنی است برای جمعیتی که می اندیشند.