چنانکه مکرر گفته شد، کعبه پیش از اسلام، دو در داشت که یکی در همین محل فعلی و دیگری، مقابل آن بود.
در بازسازی کعبه، در سال پنجم پیش از بعثت، برای صرفه جویی یک در برای آن گذاشته شد. ابن زبیر در بازسازی خود دو در گذاشت و حجاج آن را به حالت اول یعنی بنای قریش برگرداند.
با این حال، برای اینکه رفتن داخل کعبه در دسترس هر کسی نباشد، این در جایی ساخته شد که رفتن به داخل کعبه نیاز به نردبان داشت و دارد. هر بار امیران و پادشاهان مختلف، نردبان هایی ساخته و به رسم هدیه تقدیم مدیریت حرم میکرده اند که شرحی از آنها در منابع بر جای مانده است.
عبدالله غازی (م 1365 ق) میگوید پلهکانی که امروزه هست از چوب ساج با یازده پله است که از هند اهدا شده است. همان زمان پله کانهای دیگری هم بوده است. اما مهمتر از آن در کعبه است که رقابت بیشتری برای بنای آن بوده است، زیرا به هر حال، روی این در کتیبهای نوشته شده و یادگاری از امیر و سلطانی که آن را اهداء میکرد وجود داشت.
فهرستی از درهای ساخته شده در دوره ممالیک و عثمانی تا زمان سعودیها در دست است. در فعلی کعبه، به دستور خالد بن عبدالعزیز سعودی ساخته شد. وی در وقت ورود، احساس کرد که روی در پیشین که از روزگار پدرش عبدالعزیز و از سال 1365 ق نصب شده بود، خردهگیهایی پدید آمده است، بنابرین دستور داد تا این در ساخته و نصب شود. این اتفاق در سال 1399 ق روی داد. برای این در، یعنی باب الکعبه، و دری که از کعبه به روی بام آن باز شده و به باب التوبه معروف است، مجموعا 299 کیلو گرم طلای با عیار بسیار بالا بکار رفته است.