ذات امیال و خواسته ها بر ناراضی ماندن استوار شده اند. انسان با تمدن و شهرنشینی، اسلوب پیشرفت و متعالی شدن را در پیش گرفته و در این مسیر لحظه ای سر از پا نشناخته است.
حس اکتشاف و اکتساب باعث شد انسان مرزهای ممکن را در هم نوردیده و محدودیت ها را پشت سر بگذارد. اما این خواسته ها و تمایلات سیری ناپذیر باعث شده که انسان هیچگاه نتواند
از داشته های خود لذت برده و تنها هدفش کسب و کشف های جدید و جدیدتر است. این حس موجب شده که انسان هیچگاه نتواند رضایت و آرامش خاطر داشته باشد.