صدای آواز تامی از توی خانه بلند شد. نبود من را اصلا احساس نکرده بود. یک آن حس کردم پاهایم توی زمین ریشه دواند و ثابت نگهم داشت. با خودم گفتم: برو جلو.
به هر زحمتی بود خودم را پای گور رساندم و نور زرد بیرمق چراغ را توی گودال انداختم.
یک متر آنطرفتر دیدمش.