وقتی که کودک بودیم

به نظرم همه‌ی ما نابغه به دنیا میایم. وقتی که به دنیا اومدین, یه لوحِ سفید بودین. پتانسیل‌های فوق‌العاده‌ای توی ما وجود داره. علم خیلی در مورد این حرف زده, که توی عمرمون یه بخش خیلی کوچیک از مغزمون رو استفاده می‌کنیم.

با این همه، وقتی کوچیک بودیم، خیلی انرژی و انگیزه داشتیم. وقتی بچه بودین، هیچ مشکلی نداشتیم که به دیگران ربط داشته باشه. وقتی بچه بودین، یه هنرمند بودین. وقتی بچه بودین، به افکار بقیه اهمیت نمی‌دادین و توی پوست و گوشت خودتون خیلی خیلی راحت بودین. 

وقتی یه بچه‌ی کوچولو بودین، می‌خواستین فضا‌نورد بشین یا یه ورزشکارِ حرفه‌ای یا یه میلیاردر یا کسی که دنیا رو عوض می کنه. وقتی یه بچه‌ی کوچولو بودین، حقیقت رو می‌گفتین. وقتی یه بچه‌ی کوچولو بودین، یه عالمه انرژی داشتین. دیگه هیچ وقت اون بچه کوچولو‌ها رو دیدین؟