خشونت علیه کودکان

برخلاف باور بسیاری‌ها، سوء استفاده اطفال تنها سیلی زدن، پس‌گردنی زدن و وارد کردن خراش و زخم بر بدن طفل نیست؛ این‌ها نشانه‌های ظاهری و قابل دید خشونت هستند.

در کنار این‌ها، سوءاستفاده و خشونت روانی و نادیده گرفتن (بی‌توجهی) نیز از موارد بسیار مهم نقض حقوق طفل اند و با آن‌که در ظاهر کدام نشانه‌ای به‌جا نمی‌گذارند،

ولی در حقیقت سبب وارد کردن زخم‌های عمیق و پایداری در روان و شخصیت طفل می‌شوند. متأسفانه در کشور ما لت و کوب طفل یک رفتار پذیرفته شده است و والدین،

اعضای کلان‌تر فامیل، معلمین، ملاها، و… برای “خوبی” و “تربیت” اطفال و با “نیّت خوب” گاه دست به خشونت فزیکی می‌زنند.