کوچینگ فرآیندی می باشد که توسعه و یادگیری را ایجاد می کند و بنابر این عملکرد فرد یا سازمان را بهبود می دهد.
کوچینگ اعتقاد دارد که شخص همه پاسخ های مربوط به مسائل و موضوعات خود را در درون خودش را داراست .
کوچینگ الزوما درمان نمی باشد گرچه پایه های نظری تکنیک ها و مدل های اصلی ریشه های خود را در زمینه روان شناسی و درمان هایی مرتبط با آن مانند رفتار شناختی و درمان ژنتیک می دانند .
منتورینگ وکوچینگ از رویکردها و مهارت های شبیه به هم استفاده می کنند اما کوچینگ از لحاظ بازه زمانی کوتاه مدت و منتورینگ دارای یک بازه زمانی بلند مدت می باشد . به طور کلی منتورینگ و کوچینگ بر این فرض استوار می باشد که مراجعین خودآگاه می باشند که کوچینگ و منتورینگ را انتخاب می کنند زیرا آنها به مداخله درمانی نیازی ندارند .
یک منتور راهنمایی است که به شخص کمک می کند تا یاد بگیرد و یا سریع تر از آن چیزی که ممکن است به تنهایی انجام بدهد. منتورینگ زمانی می باشد که یک فرد با اطلاعات و آگاهی زیاد توصیه هایی ارائه می دهد وبه ارائه یک الگو می پردازد
مشاوره به مداخله درمانی نزدیک تر می باشد و این تمرکز بر روی گذشته است که به فرد کمک می کند تا به مسائل و موانع خود در گذشته غلبه نماید و حرکت کند .