دعای ساعت ششم منسوب به امام صادق (ع)

رساله باقیات الصالحات در آخر کتاب مفاتیح الجنان، باب اول: اعمال شب و روز، فصل ششم: دعاهایی که در ساعات روز باید خواند و دعاهای هر روز که خصوصیتی به ساعتی ندارد؛

ساعت ششم: به اندازه چهار رکعت از زوال گذشته تا هنگام نماز ظهر است که به حضر صادق علیه السّلام منسوب است:

یا مَنْ لَطُفَ عَنْ اِدْراکِ الاَْوْهامِ یا مَنْ کَبُرَ عَنْ مَوْجُودِ الْبَصَرِ

ای که از ادراک پندارها پنهان است، ای که بزرگتر از یافته‏ های دیده است،

یا مَنْ تَعالی عَنِ الصِّفاتِ کُلِّها یا مَنْ جَلَّ عَنْ مَعانِی اللُّطْفِ وَ لَطُفَ عَنْ مَعانِی الْجَلالِ

ای که از همه صفات‏ برتر است، ای که والاتر از معانی لطف، و لطیف‏تر از معانی شکوه است،

اَسْئَلُکَ بِنُورِ وَجْهِکَ وَ ضِیآءِ کِبْرِیآئِکَ

از تو می ‏خواهم به نور جلوه ‏ات، و تابش کبریایت،

وَ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ عَظَمَتِکَ الْعافِیَهَ مِنْ نارِکَ

و از تو می ‏خواهم به حقّ عظمتت عافیت از دوزخت را،

وَ اَسْئَلُکَ بِحَقِّ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیْکَ وَ اُقَدِّمُهُ بَیْنَ یَدَیْ حَوآئِجی

و از تو می‏ خواهم به حق جعفر بن محمّد بر تو، و او را پیش می ‏اندازم، پیشاپیش خواسته‏ هایم

اَنْ تُصَلِّی عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَنْ تَفْعَلَ بی کَذا وَ کَذا

اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی‏ و با من چنین و چنان کنی.