درد و دل بابای آرات حسینی در رابطه با دلار

یادمه وقتی آرات بهترین نمایشو تو یکی از مسابقات اجراع کرد مسابقه ای که هیچ جایزه ای نداشت ( تو یک ساعت چندین هزار کامنت برای اون برنامه اینترنتی اومده بود ) پنجاه هزار دلار دریافت کردیم و همچنین بزرگترین جشن تولد را همانجا برای آرات گرفتند. ببخشید این موضوعو اول متن نوشتم چون خواستم یک عده بدونن که این پول جایزه آرات بود که براش زحمت کشید. اما صحبت من اینه :

وقتی یک عده میرن دلار میخرن و سرمایه گذاری میکنن باید بدونن وقتی منتظر گرون شدن دلار هستن یک عده زندگیشون نابود میشه، از کار بیکار میشن جون شرکتشون ورشکست میشه، پدر و مادرها شب روی بالش بغض میکنند و بدون اینکه کسی ببینه اشک میریزن، اونها نمیخوان جلوی فرزندشون کم بیارن اونها غرورشون داره خورد میشه میشکنن. وقتی میرن تو صندوق ماشینشونو پر وسیله های سوپر مارکت میکنن انگار میخواد قحطی بیاد گرون میشن و اون بدبخت بدبخت تر میشه. ما مردم باید یک کم انسان باشیم. انسانیت بهترین دین ما باید باشه.