مینویسم خدا به حقّ حسین / یا سریع الرّضا به حقّ حسین
ربّنا آتنا به حقّ حسین / گویم العفو را به حقّ حسین
تا ببخشی مرا به حقّ حسین
جانم آن دم که بر دهن برسد / ملک الموت نزد من برسد
کاش آنجا امام حسن برسد / با رفیقانِ سینه زن برسد
تا بگیرم نوا به حقّ حسین
ربّنا ربّنا اله کریم / سفرهدارِ کریم و ماه کریم
دست خالی به بارگاه کریم / آمدم باز در پناه کریم
لطف کن بر گدا به حقّ حسین
آمدم آشتی کنم با تو / رد مکن مستکین خود را تو
من ندارم رفیق الّا تو / ما کریمیم ای خدا یا تو؟
کرمی کن به ما به حقّ حسین
منم و کوله بارِ سنگینم / دارد از دست میرود دینم
به خداوندیِ تو خوشبینم / من از این ذکر، خیر میبینم
یا سمیعَ الدّعا به حقّ حسین
چه نمایم برای وحشت قبر؟ / چه کنم با فشار و غربت قبر؟
دست خالی از خجالت قبر؟ / مونسم باشی بین خلوت قبر؟
رحمی آن لحظهها به حقّ حسین
ستر الذّنب، کوهِ غفرانی / نام ما را اگر نمیخوانی
لااقل جرم ما بپوشانی / من نجف رفتهام نسوزانی
جانِ خیرالنّسا، به حقّ حسین
باز دارم هوای شش گوشه / بیقرارم برای شش گوشه
درد ما و دوای شش گوشه / آه، پایینِ پای شش گوشه
دل، حرم، کربلا به حقّ حسین
ته مقتل بگو چه شد آقا / تن که شد پشت و رو چه شد آقا
پنجهی شمر و مو چه شد آقا / —- —- چه شد آقا
العجل مهدیا به حقّ حسین