داستان یک شعر

ای کبوتر که نشستی روی گنبد طلاتو که پرواز می کنی تو حرم امام رضامن کبوتر بقیع ­ام با تو خیلی فرق دارمسرمو به جای گنبد روی خاک ها می ذارمای بقیع...ای رازدار صدیقه اطهر...ای آنکه بر تربت تو، جای جای، نشانه ی حبیب ما و اشک های غریبانه اش حک شده است...با ما از رازهای سر به مهری که در سینه داری بگو...