عبدالله باقری میسوزه سینم کسی چی میدونه از روزگارم میسوزه سینم چه حرفایی که بین سینه دارم شده زهرِ هشام مرهم به زخم و به درد و غصه های بی شمارم خدایی سخته/تنها بمونی برن همه همسفرات، تو جا بمونی/ خدایی سخته شما شنیدید/ ده مُحرّم تموم روضه های کربلا رو دیدم/ شما شنیدید غرق نوایم/ زخمِ صدایم من یادگارِ آخرین از کربلایم/ غرق نوایم "نوایی 4 الهی ور افتد نشان جدایی" یادم نمیره گلِ لبخند روی لبهای