از سخت‌ترین‌تجربه‌داوری تا قضاوت‌در زندگی با فغانی

sports
منتشر شده در 17 مرداد 1397
دیدگاه کاربران

من اصولا آدمی نیستم که تو فضای مجازی درگیر بحث های سطحی بشم و کامنت مامنت بذارم، بعد از این همه وقت که بعضی از فیلمای آپ شده در تماشا رو دیدم ، الان عضوش شدم که فقط همین یه کامنتو بذارم، خواهشاً تاییدش کنید. سلام آقای فغانی

(من اصولاً آدمی نیستم که تو فضای مجازی وارد بحث های سطحی بشم و کامنت مامنت بذارم و وقتمو با جواب دادن به کامنت هایِ پوچِ هر کاربرِ مجهول الهویتی تلف کنم. ولی الان، پس از یه مدت طولانی تماشا کردن بعضی فیلم های آپلود شده در "تماشا" صرفا به این دلیل عضو "تماشا" میشم که چند کلمه ای رو خطاب به آقای فغانی بگم، پس لطفاً و خواهشاً کامنتمو تایید کنید، امیدوارم آقای فغانی هم کامنتمو بخونن یا یه روزی به نحوی به گوششون برسه) سلام آقای فغانی. به عنوان یه تراکتوری دو آتیشه بابت قضاوت های خوبتون در جام جهانی بهتون تبریک می‌گم. همینطور که داشتم به صحبت های شما تو این ویدیو گوش می‌دادم بینابین حرفاتون یه پارادوکسی ایجاد شد که ذهنمو شدیداً درگیر خودش کرد، شما تو یه قسمتی از حرفاتون گفتین که: "همیشه سعی کردم حداقل شهامتشو داشته باشم اگه اشتباهی می‌کنم عذرخواهی بکنم" و تو قسمت دیگه در جواب مجری که ازتون پرسیدن: "اشتباه بود مگه اخراج ؟" گفتین که: "چیزی که من تو این کشور یاد گرفتم اینه که زیاد نیاز نیست جواب بدی، شما سکوت میکنی و کارتو انجام می دی و بعد که موفقیتی پیش اومد جواب خیلیا رو میدی" (یعنی فکر میکنید بعد یه موفقیت اشتباهتون فراموش میشه و میشید یه قهرمان؟) به نظر من بهتره که شما سعی کنی شهامت اینو داشته باشی که به اشتباه خودت اعتراف کنی، عذرخواهی کردنتون پیشکش. آقای مجری از آقای فغانی سوال سخت نپرس، چرا که ایشون یاد گرفته " زیاد نیاز نیست جواب بده و به جاش سکوت کنه و کارشو انجام بده"