نظر فردوسی پور در مورد شادی استقلالی ها از شکست پرسپولیس مقابل کاشیما

یعنی این آقا عادل بس که تو جو فرهنگ غربی گم شده که کل معیارش برای سنجش درست بودن یا غلط بودن عملی مقایسه اش با عملکرد آدمایی با فرهنگ غربیه! چون هوادار لیوربول از باخت منچستر خوشحال میشه هوادار استقلال هم طبیعیه از باخت برسبولیس خوشحال بشه حتی اگه باعث شکستن غرور ملی و ایجاد بغض و کینه بین دو تا هموطن بشه!!!! ادمین تایید کن که این عقده ها موند تو گلومون از دست این غرب زده های خودروشنفکربندار

راحت ترین و قانع کننده ترین دلیل که البته دو طرفه هم هست میشه اورد برای خوشحالی از باخت رقیب اینکه برای چی باید یرای تیم و هواداری خوشحالی کنم که بعدا همین قهرمانی رو به عنوان کری میکوبه تو سرمون؟ یه بار 6 هیچ بردن 50 سشال پیش هنوز ول کن نیستن وما دو تا قهرمانی داریم هنوز کری میخونیم باهاش.پس هیج دلیلی برای خوشحالی برد رقیب وجود ندارد. در ضمن بحث اصلا هم ملی نیست .ممکنه برای صدا و سیما ملی باشه ولی برای من تماشچی ملی حساب نمیشه.بازم باشگاهیه که پر از بازیکنای خارجیه...

آقای امیر ط اصلا این که بحث ملی بشه برای ما هوادار ها درست نیست و من همیشه با این مسئله مشکل داشتم و هیچوقت قبول نمیکنم از تیم رقیب حمایت کنم

بالاخره یکی حرف حساب زد.جمع کنین این لوس بازیا رو دیگه.رو چه حساب من استقلالی باید از پرسپولیس حمایت کنم.حریفش هر کی باشه اصلا شما بگو صدام حسین.به هیچ وجه برد پرسپولیس خوشحالم نمیکنه و کاملا طرفدار حریفشم. شمای پرسپولیسی اگه اینطوری نباشی طرفدار "پیروزی" هستی نه پرسپولیس

یعنی اونی که از باخت پرسپولیس خوشحال نشد قطعا استقلالی نیست.... همونطور که پرسپولیسها از باخت استقلال خوشحال میشوند .(که اگر نمیشوند پرسپولیسی نیستند). وقتی بیرانود در تیم ملی در جام جهانی توپ میگرفت براش از شادی پریدم و تشویقشش کردم...اما وقتی تو پرسپولیس جلوی تیمها چه عربی چه ژاپنی توپ میگرفت فوحش میدادم و وقتی گل می خورد خوشحالی کردم. بازی باشگاهی هیچ ربطی به غرور ملی نداره... با تمام ذرات وجودم از خوشحال شدم که جام نگرفت و با همه همون ذرات وجودم نارحت شدم که حتی تا این مرحله هم آمد و دوم شد

واقعا فردوسی پور در حالی که همه میدونیم طرفدار چه تیمی هستی واقعا عاشقتم.بخدا به پیر و به پیغمبر به خدایی که پرستش میکنین قسم من 26 ساله که عاااااااااشق پرسپولیسم.35 سالمه و 26 ساله عاشق پرسپولیسم با باختاش که حساستر بو واقعا گریه کردم و با برداش انقدر خوشحال بودم که زمین و زمان رو بهم دوختم.ولی باید یکم منطق داشت.من نمیتونم از طرفدارای فهیم استقلال انتظار داشته باشم که یا به دروغ بگن که دوس دارن پرسپولیس قهرمان بشه و یا اینکه زور بگم که دوس داشته باشن که قهرمان بشیم.من هم خدایی وقتی استقلال به جوبیلو ایواتا تو تهران باخت با اینکه خیلی بهتر از این تیم بازی کرد نتونست قهرمان بشه خدایی خوشحال شدم ولی اون روز دلم برای ناصر حجازی سوخت.بخدا دقیق یادمه.ولی همه جای دنیا همینه.پرسپولیس تیم ملی که نبود.درسته نماینده ایران بود ولی پرسپولیس تو ایران 80 ملیون طرفدار نداه.حالا 30ملیون یا 40 ملیون و یا اصلا 50 ملیون طرفدار داره.اونایی که طرفدارشن خب دوس دارن ببره و قهرمان بشه اما اونایی که نیستن یا استقلالی دو اتیشه هستن یا اینکه اصلا نه قرمز هستن نه ابی .این دسته که نه قرمز نه ابی هستن بهتون قول میدم که اون روز طرفدار پرسپولیس بودن که قهرمان بشه. خیلی کار زشتی هست که به طرفدارای استقلال عزیز القاب بد بدیم بخاطر این حرفا.فوتبال همینه و و همینه.یکم انصاف داشته باشیم و خودمون رو جای همون اشخاص قرار بدیم و نظر بدیم.چطور وقتی که دشمنی عجیبی بین طرفدارای این دو تیم هست که امیدوارم فقط رقابت سنگینی باشه نه دشمنی .چطور انتظار داریم استقلالیا بیان تشویق کنن.!!!خب تیم خودش رو دوس داره و تیم ملی کشورش رو.یکم احترام خیلی چیز خوبیه.طرفدارای لیور پول و اینتر میلان و ایندهوون هم هیچوقت به ترتیب از طرفدارای منچستر و اث میلان و آژاکس انتظار حمایت و طرفداری توی بازیهای بین المللی ندارن.باز هم دم مملکت ما گرم که وقت بازیای ملی اینا دیگه از بین میره .همه جای ایران وقتی تیم ملی ما ثانیه های اخر نزدیک بود پرتغال رو شکست بدن و تیم اول بشن اشک غرور ریختن .اشک افتخار .همه عاشق بودن .عاشق لباس پرافتخار کشور عزیزما.کشور ما کشور پرافتخاری هست .فقط یه نگاه به تاریخ ایران و جهان این رو به شما ثابت میکنه که اصلا نگاه خودبینانه ایی نیست.و حقیقته

تیمی که به اندازه کافی از طریق دولت و وزارت و رسانه و.. حمایت میشه چه لزومی داره منتظر طرفداری تیم رقیب باشه؟ کجای دنیا اینجوریه؟آیا عکس قضیه هم صدق میکنه؟ همه چی رو به اسم غرور ملی که نمیشه ماست مالی کرد