قدیمیترین گراورها هم او را را با ریش دراز و پرچین تصویر کرده اند. در مورد او گفته شده قدرت کار بی نظیری داشت. کم می خوابید تا بیشتر کار کند. وقتی هم که می خوابید گلوله ای از برنج به دست می گرفت تا موقع عمیق شدن خواب از دستش بیفتد و با صدای آن بیدار شود. گلوله در طشتی از آب می افتاد تا صدای آن ارسطو را بیدار کند. ارسطو علاوه به استعدادی خداداد با چنین پشتکاری نام خود را در تاریخ علم و فلسفه جاودانه کرد.
بقیه در ارسطو